Het is alweer enkele jaren geleden, maar zal het nooit meer vergeten. Na een lange werkdag was ik wat aan de late kant. Met mijn koffer in de hand rende ik de trap naar het perron op om de trein van Rotterdam naar Breda te halen. De conducteur blies al op de fluit, terwijl een vrouw met kinderwagen nog aan het rennen was. Ik zat er vlak achter, maar kon de vrouw niet passeren en had de hoop al opgegeven.
De vrouw voor mij had nog steeds de intentie om mee te rijden en plaatste de kinderwagen op de verhoging van de trein. Zij hoopte dat deuren weer zouden opengaan, maar niets was minder waar. De kinderwagen zat klem tussen de deuren van de trein inclusief haar kind. De paniek sloeg toe, want alle deuren van de trein waren dicht en de conducteur was uit zicht. Terwijl de vrouw aan de kinderwagen trok en schreeuwde om hulp.
Heb zo snel mogelijk de baby uit de kinderwagen gehaald om escalatie te voorkomen. Bleek uiteindelijk niet nodig, want de conducteur kwam schreeuwend aangelopen. Hij had het voorval zien gebeuren en dit direct aan de machinist laten weten. Na een korte toespraak heeft hij ons achtergelaten op het perron, maar is alles uiteindelijk goed gekomen.
